Menu główne:
Sanatorium
w Czerniawie-Zdroju
23 sierpnia – 15 września 1981 roku
Kolejny wyjazd na tzw. profilaktykę przeciwołowicową nastąpił po dwóch latach.
Był to czas „Solidarności”, zmagania się z coraz większymi problemami
życia codziennego, ale i wielu radości. 24 dni spędzone w filii
Szpitala Uzdrowiskowego w Świeradowie-Zdroju,
znajdującej się „za górką” – czyli właśnie w Czerniawie,
gdzie poza nielicznymi domami prywatnymi znajdowało się kilka sanatoriów
dziecięcych, stało się dla mnie ciekawym przeżyciem.
Nie dość, że w czasie tego turnusu było zaledwie kilka dni bezdeszczowych,
to dość marne wyżywienie powodowało konieczność dodatkowego dożywiania.
Niestety, w Czerniawie nie było to możliwe do realizacji i trzeba było
w tym celu wędrować do Świeradowa. Ponieważ tylko ja miałem plecak,
w którym można było przenieść wiktuały (najczęściej te wysokoprocentowe),
więc stałem się niejako tragarzem na potrzeby sanatoryjnej braci.
Oczywiście za owo noszenie otrzymywałem wynagrodzenie (w naturze).
Łaziłem także po okolicznych górach (i dolinach), najczęściej sam,
gdyż większość kuracjuszy wolała oddawać się innym formom spędzania
wolnego od zabiegów czasu.
Efekt moich wędrówek można zobaczyć poniżej: