google0d32ab1f75dbe813.html
Menu główne:
Muzyka na Foksal
Trzy flety
Dom Dziennikarza, 26 października 2013 roku
Dzięki znajomościom, a także zapewne koneksjom rodzinnym,
we wnętrzach warszawskiego Domu Dziennikarza przy ulicy Foksal, miast polityków
i ich żerców – dziennikarzy, w sali o wdzięcznej nazwie Centrum Prasowe Foksal
odbył się w sobotę, 26 października 2013 roku, koncert muzyki klasycznej
pod dość enigmatyczną nazwą „Trzy flety”.
Zanim rozpocznę sprawozdanie, czy też reportaż, pragnę wyrazić nadzieję, że takie lub podobne wydarzenia kulturalne będą częstszym gościem w naszych stowarzyszeniowych progach niż dotychczas. Powodem, który przesądził moje przybycie na koncert był fakt, że jedna z osób mających wystąpić była niegdyś studentką profesor Elżbiety Gajewskiej-Gadziny w Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina (we wczesnych latach sześćdziesiątych XX wieku byłem jej klasowym kolegą w warszawskim Liceum Muzycznym). Miałem nadzieję na spotkanie z panią profesor, ale zapewne liczne obowiązki i pedagoga, i wirtuoza (Elżbieta Gajewska-Gadzina jest uznaną na całym świecie flecistką) nie pozwoliły na to, by przyjść na występ swojej uczennicy.
Wykonawcami koncertu na Foksal byli: Elżbieta Drozdowska, Anna Jasińska i Seweryn Zapłatyński. Zaproponowali oni zgromadzonej publiczności program, na który złożyły się tria fletowe takich kompozytorów jak: F. Kuhlau, C. L. Dietter, J. Clinton i J. Castérede. Wszystkie utwory to były oryginalne kompozycje na trzy flety poprzeczne, nie zaś transkrypcje.
Zapytałem się wykonawców, czy trio fletowe w którym grają zostało utworzone w celu dalszego kształcenia warsztatu muzycznego, czy też powołane zostało w jakimś określonym celu. Dowiedziałem się, że tego samego dnia – po koncercie ńu dziennikarzy” 0,*9 wyruszają w podróż do Hamburga, gdzie będą uczestniczyć w konkursie muzycznym, właśnie w kategorii trio fletowe.
*
Koncert zapowiedział z właściwą sobie swadą Stefan Truszczyński, sekretarz generalny SDP. Przedstawił on wykonawców, przybliżając zgromadzonej publiczności ich dotychczasową drogę artystyczną. Poszczególne utwory zapowiadała Elżbieta Drozdowska.
Część muzyczną koncertu zainaugurowały dwie części Tria g-moll op. 13 nr 2 F. Kuhlau (Allegro non tanto i Allegro con moto). Salę Centrum Prasowego Foksal wypełniły dźwięki niby niewielkich, acz donośnie brzmiących fletów poprzecznych. Zabrzmiały one nieprawdopodobnie czysto i precyzyjnie. To samo można powiedzieć o kolejnych utworach: C. L. Diettera – Pieces Concertantes op. 25 Allegro non tanto, J. Clintona – Trio nr 2 Andante, Allegro brillante, Finale Allegro moderato. W tym ostatnim utworze szczególnie utkwiła mi w pamięci precyzja, z jaką artyści zagrali fragment synkopowany, a także drugi fragment, w którym trzeba było zejść z wysokich rejestrów (normalnych dla tego typu instrumentów) do niskich – już niemal u końca dolnej skali przypisanej dla fletu. Niskie tony zabrzmiały czysto, z pełną głębią i soczystością dźwięków. Kolejny utwór to Trio D dur op. 86 nr 2 F. Kuhlau – Vivace assai, Ancien Air Suédois – Temat z wariacjami, Rondo. Tu przypomniały mi się zajęcia (sprzed ponad pół wieku) z form muzycznych. Zacząłem na nowo odkrywać tajniki allegra sonatowego, ronda, czy tematu z wariacjami. Dla mniej wtajemniczonych powiem tylko, że klasyczne utwory muzyczne są skomponowane (skonstruowane) podobnie jak wzory, czy może działania matematyczne i nie ma od nich odstępstw. Jedyne, co jest zmienne – to kolejność następujących po sobie dźwięków.
Ostatnim punktem programu był utwór J. Castérede Flety na wakacjach składający się z trzech części: Flety pasterskie, Flety wesołe i Flety lekkie. Był to jedyny utwór kompozytora współczesnego. Linia melodyczna i akordy ją współtworzące pomimo nierzadko dysonansowego charakteru stanowiły miłe dla ucha brzmienie. Ostatni fragment utworu był ciekawym połączeniem muzyki poważnej z elementami jazzowymi.
Trio fletowe, jakie zaprezentowało się na koncercie, wywiązało się ze swojej roli znakomicie. Muzyka w Domu Dziennikarza sprawdziła się. Można byłoby mieć pewien żal, ale nie do artystów-muzyków. Otóż sala Centrum Prasowego Foksal nie ma dobrej akustyki. Do moich uszu czasami dochodziły odbicia od ścian i sufitu w postaci tzw. alikwotów (szereg dźwięków składowych tworzących dźwięk podstawowy) co sprawiało wrażenie gry większej grupy muzyków. Akustyka byłaby nieco lepsza, gdyby także większa była frekwencja publiczności. Ale pierwsze koty za płoty...
Tekst i zdjęcia: Krzysztof Bachorzewski
ELŻBIETA DROZDOWSKA ukończyła Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w 2010 roku w klasie prof. Elżbiety Gajewskiej-Gadziny. Umiejętności swe doskonaliła biorąc udział w kursach solowych i kameralnych u takich profesorów, jak: Christian Larde, Philippe Bernold, Michael Kofler, Bernhard Krabatsch, Carlo Jans, Wally Hasse, Janos Balint.
Obecnie prowadzi aktywną działalność artystyczną w kraju i za granicą, wykonując m.in. utwory kameralne, solowe i orkiestrowe. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych projektach orkiestrowych i kameralnych (Rias Youth Orchestra, I Culture Orchestra, Moritzburg Festival Academy, Internationale Junge Orchestre Akademie). Koncertowała w krajach Europy (m.in. w Musikverein w Wiedniu, Konzerthaus i Filharmonia w Berlinie) oraz Azji pod batutą takich dyrygentów jak: Krzysztof Penderecki, George Tchitchinadze, Jan Krenz, Evgeny Volynsky, Antoni Wit, Gabriel Chmura, James Gaffigan, Miguel Gomez-Martinez, John Axelrod, Jean-Jacques Kantorow.
W dorobku flecistki znajdują się także nagrania muzyki poważnej, m.in. wszystkie symfonie Krzysztofa Pendereckiego pod batutą samego dyrygenta, jak i nagrania muzyki lżejszego gatunku – muzyka do spektakli teatralnych, bajek dla dzieci etc.
Jest laureatką wielu ogólnopolskich konkursów solowych i kameralnych oraz dwukrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obecnie jest muzykiem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus oraz współpracuje z takimi orkiestrami, jak: Sinfonia Varsovia, Filharmonia Narodowa, Polska Orkiestra Radiowa, Sinfonia Viva, Concerto Avenna.
ANNA JASIŃSKA ukończyła Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie fletu profesora Antoniego Wierzbińskiego oraz adiunkt Urszuli Janik w 2010 roku. Doskonaliła swoją grę w Conservatoire de Musique de la Ville de Luxembourg u profesora Carlo Jansa w latach 2009-2012.
Brała udział w kursach mistrzowskich u flecistów: sir James Galway, Wissam Boustany, Tilmann Dehnhard, Mirjam Nastasi, Marianne Henkel, Natalia Gerakis, Christian Lardé, Philip Bernolt, Ruth Wentorf, Carlo Jans, Elżbieta Gajewska, János Bálint, Łukasz Długosz, Robert Aitken, Craig Goodman oraz w kursach kameralnych, współpracując z Paulem Meyerem, Gilbertem Audin oraz Cordulą Hacke.
Brała udział w wielu konkursach ogólnopolskich i zagranicznych, które zaowocowały m.in.: I miejscem w kategorii zespoły kameralne w V Konkursie Muzycznym im. J. Zarębskiego w 2005 roku, III miejscem w Wiosennym Festiwalu Fletowym w Sochaczewie w 2003 roku. Stypendystka Académie Musicale de Villecroze we Francji w 2009 roku oraz Forum International pur Flute and Piano in Diekirch w Luksemburgu w latach 2009 i 2010.
Doświadczenie orkiestrowe zdobywała podczas wielu projektów koncertowych, m.in.: Międzynarodowych Warsztatów Orkiestrowych w Hundisburgu pod batutą Johannesa Klumppa, Interregionale Sinfonieorchester w Baden-Würtemberg pod batutą Hermanna Bäumera oraz Jochema Hochstenbacha w Rzymie, Płockiej Orkiestry Symfonicznej z dyrygentami Zygmuntem Rychertem i Sławkiem A. Wróblewskim, Orkiestry Sinfonia Iuventus pod batutą Grzegorza Nowaka, Concerto Avenna pod batutą Andrzeja Mysińskiego, V Festiwalu Aegean na wyspie Syros pod batutą Petera Tiorisa.
Od stycznia 2010 roku pracuje na stanowisku flecistki w Orkiestrze Sinfonia Varsovia.
SEWERYN ZAPŁATYŃSKI edukację muzyczną rozpoczął w PSM I st. w Oławie, w klasie fletu mgr Anny Jabłońskiej, pod kierunkiem której kontynuował naukę w PSM II st. im. R. Bukowskiego we Wrocławiu. Studiował w klasie fletu adiunkt Urszuli Janik w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Uczelnię ukończył z wyróżnieniem w 2008 roku. W roku akademickim 2007/2008 był studentem Hochschule für Musik und Theater w Hannoverze w klasie fletu u profesora Andrei Lieberknecht.
Swoje umiejętności doskonalił pracując pod kierunkiem tak wybitnych flecistów jak: Peter-Lucas Graf, Janos Balint, Jean-Claude Gerard, Gaby Pas-Van Rieut, Mirjam Nastasi, Filippe Bernold, Carin Levine, Carlo Jans.
Brał udział w wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach muzycznych, solowych oraz kameralnych, m.in. w Warszawie, Wrocławiu, Sieradzu, Olsztynie, Szczecinku, Dąbrowie Górniczej, Łodzi, Pradze, Thessalonikach, otrzymując czołowe nagrody na wielu z nich. Do najważniejszych osiągnięć należy zdobycie I nagrody oraz nagród pozaregulaminowych w III Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Michała Spisaka w Dąbrowie Górniczej w 2009 roku.
Jest trzykrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Otrzymał również stypendium Fundacji Edukacji Międzynarodowej oraz stypendium Prezydenta Miasta Wrocławia. W 2007 roku, w wyniku otwartych przesłuchań wygrał konkurs na stanowisko flecisty w Orkiestrze Filharmonii Narodowej. W tym samym roku zdał egzamin na stanowisko I flecisty do orkiestry Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu. Od kwietnia 2008 roku pracuje w orkiestrze Filharmonii Narodowej.